Tym razem bylo na tyle wczesnie ze postanowilismy sie wybrac na sciezke Blizniaczego Wodospadu (Twin Falls Circuit) Sciezka to raptem 4 km - w jedna strone dolem skal, a w druga gora skal. Powinna zajac 2 godziny - nam zajela chyba z 5! Bo co chwile robilismy zdjecia!
Jako ze zdjec jest bardzo duzo dzisiaj to je poukladam ciasniej niz zwykle i dorzuce opisy.
Prosze sobie kliknac na pierwsze i ogladac powiekszone :-)
Jak juz po ponad godzinie zjechalismy z autostrady to szybko sie zamienilismy miejscami za kierownica (teraz ja!) a przy okazji znalezlismy kolejna fajna skrzynke na listy. :-)
Tylko nie wiem dlaczego Daniel byl przekonany ze siedzac po raz pierwszy w naszym aucie (z kierunkowskazem i wycieraczkami z innych stron niz w naszej Hondzie i z bardzo czulym hamulcem) bedzie mi sie latwiej przyzywczaic jak mnie pusci na gorskie krete drogi zamiast na szerokiej i prostej autostradzie. :-))
Jako ze w sumie lubie mojego meza i nie zycze mu zawalu to po 10 minutach sie przesiedlismy. Chyba nie byl jeszcze gotowy na bycie pasazerem :-))))))))
Tak czy inaczej w koncu dojechalismy na parking i zaczelismy nasza trase pod wielka paprotka. A potem przez mostek nad pozornie malo ciekawie wygladajacym strumykiem.
Droga biegla po skraju gorki z wielkimi drzewami trawiastymi. Po takich widokach na korony drzew z gory nikt sie nie spodziewal ze...
Pod spodem sa takie atrakcje!
Przejscia w skalach i po waskich drozkach
I znow kawalek lasem deszczowym
I kolejne przejscie przez skalny korytarz
A wszystko po to zeby szybko wytracic wysokosc i podziwiac Blizniaczy Wodospad!
Czyli to co powstalo z tego malego strumyka pod mostem u gory.
Wodospad jest o tyle fajny ze da sie chodzic za wodospadem i jest calkiem sucho!
A tu zdjecia z kazdej strony wodospadu
A tu Blizniaczy Wodospad w calej okazalosci (na zdjeciu jest czlowiek zeby widac bylo skale!)
Co prawda nie padalo jeszcze za bardzo i wody dosyc malo to jeden z blizniakow troche slabo sobie skapuje ale w ogole go widac.
Jak juz sie w koncu oderwalismy od aparatu i lazenia dookola w kazda strone to poszlismy dalej w las deszczowy.
Dalsza czesc trasy szla pod nawisami skalnymi przeplatanymi lasem
Tu widok jak z filmow o Indianie Jones (to nasz chwilowy motyw przewodni na wycieczkach - Daniel nuci jak wchodzimy w lasy deszczowe czyli co chwile)
A potem znow kolejny wielki wodospad, gdzie tez sie da przejsc za woda ale juz jest dosyc mokro - wychodzi sie jak spod prysznica lekkiego :-)
Wodospadow albo kaskad po drodze jest jeszcze kilka ale sa albo bardzo wysoko albo w wiekszosci po skalach i sie traca na zdjeciach. Ale musicie nam wierzyc na slowo ze droga jest cudna.
A potem wraca sie na gore i idzie wzdluz krawedzi gory.
Tu kolejny strumyk ktory spada i pewnie staje sie wodospadem. I widoki w strone Gold Coast i ocean.
A tu kompletna zmiana roslinek - wysuszone badyle i trawy zamiast mokrego lasu deszczowego. No ale tutaj juz wieje i jest zimniej.
A tak wyglada Blizniaczy Wodospad z gory z punktu widokowego.
Jakby sie ktos zastanawial to jestesmy bardziej ubrani niz nie bo bylo zimno i mokro bo padal deszcz jak wychodzilismy z auta. Bylo kolo 15 stopni (na dole w lesie pewnie z 20) a w Brisbane dochodzilo do 26 stopni tego dnia.
Aha i to nie koniec wycieczki bo jak sie w koncu wyturlalismy z lasu o pojechalismy jeszcze gdzie indziej :-) Ale o tym jutro.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz